بیوگرافی یک زوج هنری - آزاده صمدی و هومن سیدی (اختصاصی سینماسنتر)

**autumn63** · 12-25-2013 21:28

برای دیدن سایز بزرگ روی عکس کلیک کنید

نام: baner.jpg
مشاهده: 9302
حجم: 86.2 کیلو بایت

آزاده صمدی زاده ۱۷ دی ۱۳۵۷ در لاهیجان و هومن سیدی متولد آذر ماه 1359 در شهر رشت یک زوج هنری و بازیگر تئاتر و تلویزیون هستند. این زوج با بازی در سریال "راه بی پایان" به شهرت رسیدند. آنها هر دو در موسسه آموزش بازیگری پرویز پرستویی به نام «کارنامه» دوره ای را گذرانده اند. آزاده بعد از این که در سال ۱۳۷۹ وارد رشته تئاتر در دانشکده سوره می شود برای تکمیل آموخته هایش به این موسسه می رود. هومن سیدی نیز پس از پایان دوره متوسطه و دریافت دیپلم گرافیک، کارخود را با حضور در کلاسهای انجمن سینمای جوان رشت و ساخت چند فیلم کوتاه آغاز کرد. سپس به تهران آمد و در کلاسهای بازیگری پرویز پرستویی شرکت کرد.

هومن نخستین فعالیت حرفه ایش را با حضور در "یک تکه نان" کمال تبریزی تجربه کرد. او در این فیلم سینمایی نقش سربازی را بازی می کند، که به علت شناخته نشده بودن و آشنا نبودن چهره اش برای مخاطبان و نوع گریم و لباس هایش باعث شده بود همگی حتی منتقدان تصور کنند یک نابازیگر این نقش را بازی کرده است. و سپس نقش کوتاهی را در "چهارشنبه سوری" اصغر فرهادی ایفا کرد. اولین تجربه تلویزیونی او بازی در سریال "جاده متروک" علی شاه حاتمی بود تا این که برای بازی در نقش اصلی "پابرهنه در بهشت" بهرام توکلی انتخاب شد و آرش معیریان نیز از او در فیلم "آن که دریا میرود" بهره برد.

آزاده نیز پس از گذراندن دوره کارشناسی تئاتر در دانشگاه سوره، دوره کلاس‌های بازیگری را در آموزشگاه «کارنامه» گذراند. در تئاتر "بی‌شیر وشکر" حمید امجد ایفای نقش کرد. سپس در تله‌تئاتر "دریاروندگان" محمد عاقبتی بازی و پس از مدتی برای بازی در سریال تلویزیونی "راه بی‌پایان" همایون اسعدیان انتخاب شد. او در فیلم کوتاه "۳۵ متری سطح آب" و "دندان آبی" همسرش به تهیه‌کنندگی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و مجید علی‌حسینی و "هیچکس باهیچکس سخن نمی‌گوید" امید بنکدار و کیوان علی‌محمدی نیز بازی کرده است.

یکی از شاخصه ها و برجستگی کارهای هومن سیدی در امر بازیگری، سکوت او می باشد و به طور کلی او در فیلم هایش دیالوگ های کمی دارد و بیشتر با نگاه و چشمانش حرف می زند و بازی می کند. بر خلاف نگرانی های منطقی خودش به عنوان یک بازیگر، بازی های او و نوعش برای مخاطبان جذاب و دوست داشتنی می باشد. او تمام داشته های هنری اش را مدیون موسسه کارنامه و اساتیدی چون پرویز پرستویی، مهتاب نصیرپور و آزیتا حاجیان می داند. فیلم مورد علاقه اش "عشق سگی" ساخته گنزالس ایناریتو است. بازیگران محبوبش در سینمای جهان، کیت بلانشت و راسل کرو هستند و در سینمای ایران، پرویز پرستویی، بهرام رادان، گلشیفته فراهانی و لیلا حاتمی جزو بازیگرانی هستند که برایش قابل احترامند.

آزاده صمدی در اکثر کارهایش از همسرش ایده می گیرد و به نوعی به شیوه و شکل ایفای نقش هومن سیدی ایمان دارد. او از آن دسته بازیگرانی است که صدای خوبی دارد و می تواند به مدد این خصلت خدادادی نقش های تاثیرگذاری را بازی کند، او علاوه بر حضور در صحنه تئاتر در آخرین تجربه فیلم سازی همسرش در فیلمی نسبتا بلند نیز ایفای نقش کرده است. این طورکه از حضور کم رنگ او مشخص است، مطمئنا برای ایفای نقش عجله ای ندارد و ماندگاری را بر پرکاری ترجیح می دهد و به همین منظور به انتخاب فیلم نامه های منسجم و خوب می پردازد.

علاقه آزاده به بازیگری به دوران بچگی اش برمیگردد. بچه خیال پردازی بود و دوست داشت رویاپردازی کند. در خیالاتش خود را جای آدم های مختلف می گذاشت و بازی می کرد. رویای زندگی و زیستن به جای دیگران همیشه با او بود. معتقد است که هنوز هم این بازی برایش ادامه دارد، تنها فرقش این است که الان جلوی دوربین بازی می کند.

آزاده می گوید که زیاد آدم الگوپذیری نیست.اصولاً کسی برایش خیلی بت نمی‌شود. همون طور که خوبی‌های کسی را می‌بیند، بدی‌هایش را هم می‌بیند. ولی همیشه دلش می‌خواد شاگرد خوبی باشد. یعنی تکه‌هایی از آدم‌ها را که به نظرش جذاب میاد و درست است، انتخاب می‌کند. و رفتارش را شبیه آنها میکند.
معتقد است که حرفه‌اش اینست و او انتخابش کرده. در کارهای بعدی سعی می‌کند بهتر از کار آخرش باشد. به نظر او یک سری بی‌تجربگی‌ها و خامی‌ها وجود دارد که آدم به تدریج از بقیه یاد می‌گیرد. بعضی وقت‌ها رفتاری می‌بیند که با خودش میگوید چقدر درست و حرفه‌ای بود و چه خوبست که او هم یاد بگیرد. خودش را بازیگر می داند و اگر شرایطی پیش بیاید که 10 سال در خانه بماند و کاری که راضی اش بکند به او پیشنهاد نشود،باز هم خودش را بازیگر می داند. معتقد است که در حیطه بازیگری چون بیشتر عشق است نمی توان به بهانه گذران زندگی هر کاری را قبول کرد. او برای قبول کار فقط یک ملاک دارد و آن این است که آن کار را دوست داشته باشد. اگر کاری باشد که دوست نداشته باشد و راضی اش نکند حساب و کتاب نمی کند. راجع به دیگران هم نه قضاوت می کند و نه نظر می دهداین توضیحات فقط درباره انتخاب های خودش است. خیلی ها ممکن است بگویند این شغل ماست و به درآمدش احتیاج دارند بنابراین کاری را هم که علاقه و اعتقاد ندارند انجام بدهند اما او دوست دارد کارهایی را انجام بدهد که می خواهد، حتی اگر بعدا نتیجه آن چیزی که پیش بینی می کرد نشود.

هومن نیز بیشتر به دنبال رضایت از کاری است که انجام میدهد. برای او مهم این است که وقتی اثر خلق شد از آن رضایت داشته باشد. احساس رضایت برایش از هر چیزی مهم‌تر است. و خیلی فرقی نمی‌کند در چه مدیومی فعال باشد. چندسوژه فیلم کوتاه دارد که به گفته خودش، حتما آنها را می‌سازد اما چون می‌داند هیچ‌کس حمایت نمی‌کند با هزینه شخصی آنها را خواهد ساخت. دوست دارد که فیلم بسازد و برایش اصلا مهم نیست که در جشنواره خاصی شرکت کند یا فیلمش دیده شود یا نشود، نفس فیلمسازی برایش ارزش دارد.

آزاده سعی می‌کند برای کارش کتاب بخواند، فیلم ببیند، تئاتر برود و نقد بخواند. معتقد است که کتاب خواندن یا فیلم دیدن، تخیل تصویری را وسیع می‌کند و اینها خودشان را جایی نشان می‌دهند. و این تخیل تصویری شاید در فیلمی که بازی می‌کند و حتی نوع نگاهش به دنیا و زندگی بروز کنند. به نظرش باید مثل هومن شروع کند به فیلم‌سازی. چون فکر می‌کند فیلم ساختن خیلی می‌تواند به بازیگری کمک کند.
آزاده می گوید که در همه این سال ها سعی کرده است هویت کاریش از همسرش جدا باشد حتی زمانیکه که کار های مشترک داشتند. قبل از اینکه با هومن ازدواج کند وارد این مسیر شده بود و این حرفه را انتخاب کرده بود. آنها دقیقا یک هفته مانده به شروع کار آقای همایون اسعدیان در سریال "راه بی پایان" ازدواج کردند. پس از آن همیشه سعی کرده است که در کارش مستقل باشد و نامش زیر سایه نام همسرش نباشد. هدفش ستاره شدن نیست و فقط دوست دارد تبدیل به بازیگری بشود که مردم کارش را دوست داشته باشند و به واسطه کار های خوبش او را بشناسند و این چقدر طول بکشد برایش مهم نیست.
اهل تماشای عکس و نقاشی است. گاهی به نمایشگاه ها و گالری ها سر می زند. خودش هم گاهی عکاسی می کند. یکی از فیلم های کوتاه هومن را آزاده عکاسی کرده است.

هومن هنرمندی است که ماجراهای ریز و درشت اطرافش را به تصویر میکشد. در این رابطه می گویدکه نمی‌تواند بنشیند و حرفی نزند و بی‌تفاوت باشد. اتفاقات عجیب و غریبی از صبح تا شب در حال جریان است که فرد با آن درگیر می‌شود. فلسفه به وجود آمدن هنر این است که با بیانی غیرمستقیم به بیان این مسائل بپردازد. قصه‌های تلخ و شیرین همیشه درکنار هم هستند و طعم هیچ کدام بدون دیگری احساس نمی‌شود. و او دوست دارد این زندگیها را به تصویر بکشد.

جوایز و افتخارات:
** دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زن (بخش آثار ویدیویی) از بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای فیلم آفریقا
** جایزه بهترین فیلم در بیست و نهمین جشنواره فیلم فجر (بخش آثار ویدئویی)

آزاده صمدی:
مجموعه تلویزیونی:

نام مجموعه	کارگردان	سال تولید
حیرانی	امید بنکدار و کیوان علی‌محمدی	1391
سی امین روز	جواد افشار	1390
گاو صندوق	مازیار میری	1388
راه بی پایان	همایون اسعدیان	1386

تئاتر:

نام اجرا	کارگردان	سال اجرا
بی شیر و شکر	حمید امجد	1383
دریا روندگان	محمد عاقبتی	1385
روایت ناتمام یک فصل معلق	هومن سیدی	1391

فیلم کوتاه:

نام فیلم	کارگردان	سال تولید
35 متری سطح آب	هومن سیدی	1390
دندان آبی	هومن سیدی	1386
هیچکس با هیچکس سخن نمی‌گوید	امید بنکدار و کیوان علی محمدی	1376

فیلم ویدیویی:

نام فیلم	کارگردان	سال تولید
آفریقا	هومن سیدی	1389

هومن سیدی:
فیلم سینمایی:

نام فیلم	کارگردان	سال تولید
آزادراه	عباس رافعی	1389
آنکه دریا می رود	آرش معیریان	1385
پابرهنه در بهشت	بهرام توکلی	1384
چهارشنبه‌سوری	اصغر فرهادی	1384
یک تکه نان	کمال تبریزی	1383

فیلم تلویزیونی:

نام فیلم	کارگردان	سال تولید
قصه داوود و قمری	آیدا پناهنده	1390
سایاب	محمدعلی سجادی	-
اگر باران ببارد	روح ا... حجازی	1389

مجموعه های تلویزیونی:

نام مجموعه	کارگردان	سال پخش
راه بی پایان	همایون اسعدیان	1386
سی امین روز	جواد افشار	1390
تا ثریا	سیروس مقدم	1390
مهرآباد	فرید سجادی حسینی	1390